گیتس باور دارد که سه حرفه در برابر موج گستردهی هوش مصنوعی در امان خواهند بود: زیستشناسان، متخصصان انرژی و برنامهنویسان.
به گفتهی گیتس، زیستشناسان نقش مهمی در کشف و توسعهی دانش بشری دارند و فرایندهای فکری و شهودی آنها بهگونهای است که هوش مصنوعی توانایی درک و تقلید کاملشان را ندارد.
به باور گیتس، ابزارهای هوشمند میتوانند در تحلیل اطلاعات و انجام تحقیقات کمکحال باشند، اما همچنان این مغز انسان است که با خلق فرضیههای نو و جهشهای فکری، پیشرفتهای بزرگ علمی را رقم میزند.
در مورد متخصصان انرژی و برنامهنویسان نیز گیتس همان الگو را صادق میداند. هوش مصنوعی در گردآوری و تحلیل دادههای عظیم بسیار توانمند شده، اما همچنان قدرت خلاقیت، تطبیقپذیری و حل مسائل پیچیده در اختیار انسان باقی مانده است؛ بهویژه در جهانی که با بحرانهای غیرقابل پیشبینی انرژی و پیچیدگیهای فزایندهی نرمافزارها دستوپنجه نرم میکند.
گیتس در یکی از گفتوگوهایش با جیمی فلن گفت که ورزشکاران هم از مشاغلی هستند که جایگزینی آنها با هوش مصنوعی دشوار است: «مثلاً بیسبال. ما علاقهای نداریم بازی بین کامپیوترها را تماشا کنیم. بعضی کارها را برای خودمان نگه میداریم.»
